Er zijn zo van die dagen dat alles lijkt mis te lopen, dat Murphy alom tegenwoordig is, en je de wanhoop nabij amper nog de bedstee uit durft. Wat als zo'n dag 'n weekje wordt?
Met Gary's overlijden startte de rampspoed en we zijn nog niet helemaal zeker of die episode voorbij is. Mevrouw Fortuna mag eens aan haar rad gaan draaien...
Kleine Noukie vond het nodig de vliegenplakker te gaan testen. Voorts omzeilt ze die met grote zorg, maar dinsdag was het prijs... De halve vleugel ontpluimt en na 'n douche die ze niet op prijs stelde, vliegt ze weer rond en al bij al is er weinig aan te merken. De rest van de dag is ze mokkend in Maja haar kooi gaan zitten en begon bij elke benadering te schreeuwen alsof haar leven er vanaf hing. Lesje geleerd, vliegenplakkers horen niet thuis in ruimtes waar vogels losvliegen...
Maar een ongeluk komt natuurlijk nog steeds niet alleen...
Tot nog toe, vloog onze Maja nog niet los rond, omdat ze zo instabiel op haar pootjes stond, en al moeite had met stappen, was vliegen niet prioritair. Maar omdat Noukie zo vaak bij haar op bezoek gaat, besloot ze zich blijkbaar ook eens aan een rondje te wagen. En met succes, ze heeft de rest van de dag doorgebracht bij de andere vogels en had het reuze naar haar zin.
Zelfs Kooka was het er helemaal mee eens, gewoonlijk durft die nogal nors te zijn, maar nu ging alles zoals het moest. Wij blij en al aan de overwinningsdans begonnen toen het noodlot toesloeg, of knipte, Kooka vond het nodig een muggenverdelger open te knippen, 1 knipje was voldoende om de volledige inhoud van het apparaat over haar hoofd uit te gieten en in haar ogen natuurlijk... Vogel onder de kraan en meteen opzoeken welke bestanddelen in die potjes zitten. Voor de geïnteresseerden, zowel Vapona als Bayer gebruiken sythetische vormen van pyrethrum, een stof die in zijn natuurlijke vorm voorkomt in chrysanten en door neurologische inwerking op het insectenbrein, de ademhaling lam legt waardoor de muggen het loodje leggen. De stof is niet toxisch voor kromsnavels, of andere vogels. Ook voor zoogdieren en reptielen niets aan de hand. Voor vissen en andere aquariumbewoners is het een heel ander verhaal, die sterven er onmiddellijk van als er iets van in het water terecht komt. Dat geldt ook voor spuitbussen overigens, vernevel nooit in een ruimte waar een aquarium staat! Kooka kwam er dus met een ongewenste douche vanaf, weer wat geleerd...
Over leren gesproken. Omdat de verstandhouding tussen Bailey en de paarden zo goed gaat, en het toch wel gemakkelijk zou zijn als Boy mee kon als we met de paarden gaan wandelen, besloten we om een nieuwe kennismaking te proberen. Deze keer met Figo omdat Becky en Raf nogal opdringerig zijn, en dan wordt Boy bang. Figo was rustig, kwam beheerst hallo zeggen en behalve een blafje, liet Boy ook niet veel ongenoegen merken. Maar lang duurde het niet. Boy haalde zonder waarschuwing uit met een gepiercete Figo tot gevolg. Wat wij geleerd hebben? Dat Boy niet te vertrouwen is als hij bang is, en dat Figo zich zelfs door 'n agressieve hond niet onder de indruk laat brengen. Hij deed namelijk helemaal niks, zijn neus even ophalen en opnieuw even vriendelijk komen kijken. We hebben Boy uit de weide gehaald en Figo's oorlogswonden verzorgd en zijn daarna ons eigen gewone ego gaan herstellen. Niet alle dieren kunnen vriendjes worden. Boy zal nooit een paardenvriend zijn.
Figo daarentegen, heeft nog altijd geen probleem met hondjes, of katten, of ... Eigenlijk, is Figo de koelste kikker ooit, behalve op flapperende rood-witte afrasteringstape, reageert hij flink nergens op. Van verkeersmak gesproken!
En de week was nog niet ten einde. Woensdagochtend lag onze lieve tijger op de mat in de veranda. Op het eerste zicht niet zo opmerkelijk, behalve dan dat hij niet meer kon opstaan. Grote plas bloed aan het kattenluikje waar hij zich binnengehesen had.... Omdat we toch met Bernadette langs de dierenarts moesten (die is nog bezig aan haar kuurtje) Tijger maar meteen meegenomen. Achterpootje ontvleesd, niet kunnen stappen, heel veel bloed in de urine.... Doorverwezen naar het ziekenhuis, voor röntgenfoto's, scans en de nodige bloedonderzoeken. Resultaat: gebroken bekken, ontwrichte heup, botsplinters in het kniegewricht, nierwaarden en leverwaarden geen 100%. De leverwaarden wisten we, hoewel stabiel, zijn ze niet goed, dat zijn ze nooit geweest. Tijger is een vondelingetje, met de hand door Tonio grootgebracht... De nieren kon van het trauma zijn of natuurlijke slijtage, katten zijn niet de beste drinkers en menig kat sterft uiteindelijk vroegtijdig door nierfalen door hun 'slechte' gewoonte. Reden van het trauma: 9 kansen op 10 gegrepen door een auto. Net de poes die nooit in de buurt van de straten terug te vinden was, de mensenschuwe, luidruchtige-omgevingen-vermijdende voorzichtigste kat van de drie... Verdict van de dokter: 6 weken benchrust tot het bekken weer aan elkaar is gegroeid en dan waarschijnlijk een operatie om de femurkop eraf te halen. Ontwrichtingen bij katten herstellen immers bijna nooit, ook al wordt de poot "gezet", hij luxeert onmiddellijk weer. Om blokkeren te vermijden, halen ze de gewrichtskop er gewoon af. Tijger vindt het maar niks, 24h na zijn ongeval, hinkt hij alweer rond, benchrust gaat niet de gemakkelijkste worden, niet voor hem en niet voor ons.
En neen, het was nog niet klaar... Nog niet het einde van de week, nog niet het einde van de ellende. Eén van de kleine baardagamen was duchtig in zijn pootje gebeten door één van zijn broers of zussen. Zalf en verzorging mochten niet baten, de hele poot werd rood en stilaan necrotisch. De dierenarts bracht uitsluitsel, die poot moet eraf. Berend Bonkepoot kreeg een privéverblijf en klimt intussen alweer duchtig rond, alsof die poot er nooit was.
Wat een week, wat een week.
En deze week beloofd ook weer de moeite te worden. De zomer is al een flink eind gevorderd en de kleine nestkuikentjes worden stilaan groter. Dat wil ook zeggen dat er meer en meer vogeltjes naast de nestjes terecht komen. Ofwel omdat ze denken al te kunnen vliegen en daar nog net te klein voor zijn, of ze worden er door broertjes of zusjes uitgeduwd in het gevecht om de vetste worm uit mama's bek. Eén van die ongelukkigerds kruiste deze ochtend ons pad:
Tonio hoorde ze piepen in de garage op het werk. Ze plakte vast in een stuk kleefband dat daar was blijven slingeren. Ondanks een geduldwerkje om ze los te krijgen bleven er toch wat pluimpjes achter op de kleefband. Een hele dag in een doos in de camionette en dan maar mee naar de dierenarts gesleept. Het blijkt een gierzwaluw te zijn. Eet krekeltjes en wasmotten en wenst om het uur gevoed te worden. Onder het motto, wel goed, niet gek, gaan we deze overlaten aan de instellingen die hierin gespecialiseerd zijn. Voor Vlaams Brabant kunnen we contact nemen met de WildLifeTaxi die de diertjes komt ophalen en naar de verschillende VOC's in België brengt. Deze zijn te bereiken van 9 tot 17h. Morgenochtend toch maar eens bellen. Beiden met een full time job, kunnen we deze kleine vogel niet helpen. Gelukkig weten we wel al waar terecht. Intussentijd krijgt ze krekeltjes en hebben we ze in een warm nestje gestopt.
Voorlopig, zijn jullie weer op de hoogte, maar...
wie weet wat brengt de rest van de week
