De grote verhuis

Nee, niet de onze, nog niet in ieder geval.  Sjors en Co zijn verhuisd en Sjerrie woont er nu ook bij. Omdat de geelbuikjes zo snel aan het groeien zijn hadden ze echt een ruimer verblijf nodig. Het is een fabeltje dat schildpadden niet groter worden dan hun behuizing en Sjors,Sjuul en Sjefke zijn er het levende bewijs van! Daarenboven zakten ze door hun eiland.... Met vier (Sjaach niet vergeten) op een drijvend plateau bleek een te zware belasting. 

Dan maar n ander huisje. En sinds die kleine Sjerrie helemaal alleen zat hebben we die ook in de groep geïntroduceerd.  Zolang schildpadden ongeveer dezelfde grootte hebben kunnen ze samen (en dezelfde leefomstandigheden 

natuurlijk ) van het ogenblik dat een schildpad twee keer de schildlengte heeft van een andere schildpad wordt het gevaarlijk en gaan ze elkaar aanvallen.  Sjerrie gaat niet veel meer groeien, maar we hopen dat zodra Sjors en Co te groot worden, dat Sjimmie en Sjakie groot genoeg zijn. Dan kunnen die weer samen.  

Het is niet altijd gemakkelijk om een evenwicht te houden in alle verblijven, maar het is wel heel mooi om te zien als zo een nieuw habitat is afgewerkt. En de 'Sjildpadden' ? Die genieten ten volle van hun extra zwem en zonnebad ruimte!

Goed nieuws show!

Niets dan goed nieuws vandaag!  En dat is altijd leuk.
De dierenarts had bij Maja immers bloed geprikt en heeft dat laten testen op de meest courante vogel en papegaaienziektes en alles wat ok.  Geen afwijkingen terug te vinden.  Stilletjesaan komen ook haar veren terug op haar hoofd en krijgt ze steeds fellere kleuren.  Haar voetjes zijn nog niet in orde, ze mist een teentje van haar rechtse voetje en beide voetjes zijn nog opgezwollen van de ontsteking die erop zit.  Als het met een maand niet opgelost is, moeten we ermee verder gaan, maar voor nu gaat het in ieder geval de goede kant op. En, wat belangrijker is, ze mag uit quarantaine.  En Noukie die vindt het alvast geweldig er een vriendje bij te hebben, de keine plaaggeest fladdert regelmatig van de kooi van Kooka naar die van Maja tot groot jolijt van ons natuurlijk.
Kijk Maja eens blinken:

Lorry aan het zonnen

En dat is niet het enige goede nieuws.  Dankzij de dagelijkse badmomentjes zijn Larry en Lorry er ook weer helemaal bovenop.  Hoewel Lorry nog steeds kromme teentjes heeft (die zijn niet meer recht aan elkaar gegroeid) heeft hij nog al zijn teentjes, en kijkt hij weer vrolijk uit beide oogjes.  Nog een laatste vervellingsronde en een beetje aankomen en hij is weer de oude.  Aan zijn gedrag is in ieder geval niets van zwakte meer te merken.  Hij jaagt er lustig op los, en dartelt vrolijk rond in zijn terrarium.
En wij genieten van ganser harte met onze diertjes mee!

Larry op jacht

Fotoshoot woefkes

Het resultaat van de fotoshoot van Boy en Bailey. Zo af en toe komt er een fotografe naar de plaatselijke dierenwinkel en dan mag je huisdier op de foto. Aangezien ik van Tonio niet met Figo mocht gaan zijn de hondjes het slachtoffer geworden. Maar zeg nu zelf, zijn ze niet geweldig? De twee fotomodellen :) echte showhondjes!

Dat Boy bijna door de tafel ging is immers bijzaak!

Niet zo happy friday...

Slaap zacht Belinda...

De dierenarts had ons gewaarschuwd dus was het niet echt onverwacht, maar toch erg droevig toen deze morgend Belinda niet meer wakker werd.  En ja, ze was oud, ze heeft een heel erg mooi leven gehad en ze heeft nog fijn gespeeld met Barbary en Barbara, maar het blijft moeilijk.  Elk diertje heeft een speciaal plekje hier, en als dat plekje leegvalt, doet het pijn.

Slaap zacht lieve Belinda, dank je wel voor de mooie momenten die je ons gaf.

Een nieuwe sjildpad

Ben 'n Sjerrie

Zoals het zoontje van de eigenaar 'm genoemd had, kwam Ben 'n Sjerrie in zijn bakje bij ons toe.  Hij (al vermoeden we zij) werd door zijn eigenaar afgestaan omdat hij er geen tijd meer voor had.  Pluspunt voor Sjerrie, hij is 'n muskusschildpad.  Net als Sjimmie en Sjakie, en het is immers allemaal door Sjimmie dat wij in 'n heus opvangtehuis zijn veranderd.
Sjerrie is een jaar of twee en met zijn 8,5 cm nog wat aan de kleine kant, gezien zijn grote plastron is het waarschijnlijk een vrouwtje, maar zolang ze niet helemaal uitgegroeid zijn is het moeilijk te zeggen.  Sjerrie kwam in het gezelschap van een hele hoop kleine guppen.  De visjes kweken in Sjerries aquarium, maar regelmatig hapt Sjerrie er eentje tussenuit.  Zo blijft Sjerrie fit van het jagen, en de vissenpopulatie binnen de perken.  Grote welkom voor onze nieuwe huisgenoot, zeg nu zelf, is het geen schatje?

Koppie krauw

Kooka en Noukie zo vrij als 'n vogel

Tegenwoordig kunnen we nergens meer gaan of er zit 'n vogel in de buurt.  Zowel Kooka als Noukie vliegen vrij rond en dat zullen we geweten hebben:

Kooka heeft een immense voorliefde om menselijke onderdelen te onderzoeken, vingers, oren, 'n neus en haar eigen versie van koppie krauw.  Ook oorbellen zijn niet veilig, alles wat los en vast zit moet door de snavel aan een grondige inspectie onderworpen worden.
Noukie bekijkt het liever van op afstand, de kat uit de boom om zo te zeggen, vanop een lamp, vanachter 'n hoed, overal vindt je d'r terug, of net niet, het is maar hoe je het bekijkt.

The Sun is Shining, the weather is sweet...

Makes you wanna move, your dancing feet....

Eindelijk een heerlijk zonnig daggetje.  En we hebben het geweten.  Nu het eindelijk weer wat droog was in de tuin hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om mest te ruimen en onkruid te verwijderen, gelukkig met de nodige hulp!

Boy en Bailey waren niet uit de tuin weg te slaan, vrolijk spelen en ravotten en de kattekes de daver op het lijf jagen.

 Die arme Filoe wist weer niet waar ze het had!

 Maar de eerste lentezon bracht ook 'n beetje liefde, zie je wel dat ras, kleur en geslacht niet uitmaken?

Al bleef stoeien het belangrijkste onderdeel.

Na een winter lang Figo plagen als hij eten kreeg, kreeg Rafke vandaag van Figo lik op stuk. Hij heeft nogal moeten lopen...

Al was Figo ook vaak te druk met harken stelen en kruiwagens omgooien.  Om nog maar te zwijgen over het ontvreemden van mijn werkhandschoenen!  Heerlijk om ze zo vrolijk te zien na die donkere wintermaanden.

Ben ik dat, of lijkt het of ie er zelf ook mee kan lachen?

Op visite bij Sjnappie

Zoals beloofd: Sjnappie in zijn nieuwe thuis!

Mooie achtergrond zodat hij geen last krijgt van stress, een prachtige zelf geschilderde tekening door de kleindochter des huizes om het eiland af te schermen en tonnen aandacht en liefde.  Sjnappie heeft het getroffen! Die kan in alle rust zijn resterende jaren doorbrengen, als grote attractie van iedereen die er op bezoek komt.  Hij is nooit te moe om er een prachtig waterballet van te maken, de spetters moet je er maar bijnemen.

Rat-A-Plan

Hier zijn ze dan !

De kroost van Rythm en Rebel.

Negen schatjes van ratjes.  Intussen zitten de heren en dames niet meer bij elkaar.  De mannetjes zijn immers nu al geslachtsrijp en kunnen dus voor 'n nieuw nestje zorgen.  En dat zou nefast zijn voor Rythm haar heupjes.  Het zijn zo'n prachtige diertjes!  Aardig, intelligent en met een bijzonder hoge aaibaarheidsfactor. 

Spijtig dat negen 'n beetje veel is om te houden.  Hoewel we graag willen dat er zowel bij Rythm als bij Rebel één kleintje kan blijven, zijn we op zoek naar een thuis voor de rest van de bende.

Als er iemand interesse moest hebben horen we het graag.  Ondanks de vooroordelen die er tegen deze diertjes bestaan, zijn het echt wel ideale huisdiertjes.  Ze zijn slim, wassen zichzelf dagelijks, zijn zindelijk (zelfs te trainen om op 'n wc'tje te gaan) knuffelen graag en houden van gezelschap.  Ze zijn niet te groot, ze worden niet te oud en ze zijn goedkoop en gemakkelijk in onderhoud.  Dagelijks een beetje eten en één maal per week het wc'tje schoonmaken (of het hoekje waar ze steeds hun behoefte doen). Daarenboven kan je ze laten wennen aan jouw dagritme.  Tegenover hamsters die nachtdiertjes blijven, passen ratjes zich aan.  Enige waar ze niet goed tegen kunnen is eenzaamheid.  Ze houden van gezelschap en zijn nog socialer naar hun baasje toe als ze met twee samenleven ipv alleen.  Maar als je er genoeg tijd voor hebt, kan alleen natuurlijk ook altijd.

Intussentijd genieten wij er gewoon van.  En Rythm en Rebel natuurlijk ook,  die zijn helemaal in de wolken met hun kroost!

De dierenarts

Doctor, I need a check up from the neck up...

Omdat we best met veel diertjes zijn intussen, komt de dierenarts al eens aan huis, vandaag was zo'n dag.  Behalve de dringende gevallen die in behandeling zijn, vragen we toch om eens rond te kijken naar de andere huisgenoten ook. De score van vandaag:

Bailey was eergisteren door  Boemer te grazen genomen en heeft nu een gepiercte lip.  Behalve dat ie zielig kijkt en een hoop extra aandacht nodig heeft is er niets aan de hand, er zijn geen tandjes geraakt en de wonde is al mooi aan het genezen.  Behalve misschien een deuk in zijn ego, zal hij er niet te veel aan over houden.

Zowel hij als Boy werden verder helemaal goed bevonden.

Lorry en Larry die in volle vervelling zitten zijn ook nog eens onder de loupe genomen.  Larry mocht vanaf nu ook mee in bad tot hij volledig is verveld.  Luipaardgekko's vervellen soms moeilijk, vooral aan de pootjes, en de vervellingsresten aan de teentjes zorgen er soms voor dat de bloedcirculatie daar wordt afgesneden, met afstervende teentjes tot gevolg.  We hebben er dus eentje bij die in de wellness mag zitten...  Lorry deed het helemaal goed, zijn staart is al voller, de wondes zelf zijn goed aan het genezen, en hij sterkt al een beetje aan.  Toch is hij nog niet helemaal uit de nood.  Als we nu zouden stoppen met zijn behandeling, zou hij net zo slecht af zijn als daarvoor.  Nog even volhouden dus, tot hij helemaal zijn levendige zelf is.  Maar als we kijken van waar hij komt, zijn we toch heel erg blij met de vooruitgang, en dan kan dat dagelijkse badje/zalfbeurtje er gemakkelijk bij.

De baardagamen hebben ook de testen allemaal met glans doorstaan, alleen had de dokter over Belinda wat minder goed nieuws.  Ze is heel erg oud en de kans is groot dat ze niet lang meer gaat leven.  Ze is wel gezond, maar blijkbaar zou het kunnen dat ze gaat stoppen met eten en dan stilletjes in slaap vallen.  

Gary had zich weer verstopt.  Om één of andere bizarre reden, laat ze zich nooit zien als de dierenarts er is.  Verder is ze meestal wel terug te vinden in het terrarium, maar met de dierenarts in de buurt houdt ze een grote verdwijntruuk.  We weten nog niet waar ze dan blijft...

En dan was het natuurlijk de beurt aan de gevederde vriendjes.

Arabelle en Arabeau moeten op dieet, en meteen de hele kromsnavelpopulatie met hen.  Ze eten te vet, en dat is aan hun ontlasting te zien die dan groenig kleurt in de plaats van mooi wit en zwart.  Het is ook niet zozeer te wijten aan het voer dat ze krijgen, dat is gevarieerd genoeg, maar wel aan het feit dat ze eruit kiezen wat zij graag eten, en de rest gewoon de grond op kegelen.  En dat is moeilijk te vermijden natuurlijk.  Daarom raadde de dierenarts ons aan om over te schakelen op pellets.  Daarbij zit alles in 1 brokje, en kunnen ze ook niet meer selectief schnabbelen.  Of ze't leuk gaan vinden is iets anders...

Kooka zag er prima uit, al was ook haar ontlasting aan de groene kant.  Zelfde verdict als de pruimkopparkieten, pellets, ze krijgt 'n maand om te wennen.  Kromsnavels zijn niet de gemakkelijkste eters, en een omschakeling in dieet is minder eenvoudig dan het op het eerste zicht lijkt.  Maar gezien het voor het goede doel is, zijn we er helemaal klaar voor.

Ook met Noukie was alles goed.  Al laat die zich meer horen dan zien.  Ze heeft ook de weg uit het hokje gevonden.  Ze ontsnapt langs de eetbakjes en gaat dan pertinent op de kooi van Kooka zitten. Maar Kooka laat zich ook niet doen.  Mooi om die twee bezig te zien.

Het meest bezorgd waren we natuurlijk om Maja.  En terecht, zo blijkt.  Ze ziet er niet goed uit.  Hoewel ze goed eet en drinkt was de dierenarts toch niet heel tevreden met haar conditie.  Haar pootjes klemmen niet goed rond haar stokje en daardoor kan ze niet blijven zitten.  Ze zitten vol vocht en ontsteking.  Bij oude papegaaien komt het wel meer voor, een soort artrose in dat geval, maar Maja is helemaal nog niet oud genoeg daarvoor.

Hij heeft bloed geprikt en we hebben boosters gekregen om onder haar eten te doen zodat ze wat zou opkikkeren.  Vingers gekruist en wachten op de bloedresultaten dan maar.

Geadopteerd

Sjnappie heeft een nieuwe thuis

Onze Sjnappie is verhuisd.  Zijn adoptieouders kwamen zelf met de vraag of hij niet bij hen mocht komen wonen.  En omdat we er vertrouwen in hadden dat het zowel voor Sjnappie als voor de adoptiefamilie een goede zaak was, is hij met hebben en houden vertrokken.  

Wij blijven hem vanzelfsprekend volgen en kunnen niet wachten om zijn nieuwe avonturen te horen.  Sjnappie heeft heel veel geluk met zo'n fijne nieuwe thuis!

The bird is the word...

Kooka en Noukie

Het lijkt of plots de vogeltjes ook de weg naar ons huisje hebben gevonden. Gisteren mochten we immers twee paasvogeltjes ophalen!

Noukie is een perzikkop dwergpapegaai, agapornis roseicollis, en n hevige distel. 

Hij hupt van links naar rechts en fluit er lustig op los. Arabelle en Arabeau kijken hun oogjes uit hun hoofd met die vreemde vogel in huis. 

En daar stopt het niet. Want ze hebben er nog n vriendje bij, of eerder n vriendinnetje. Kooka is n Alexanderparkiet. Prachtige grote groene vogel die zich meteen helemaal thuis voelde. Ze zit nu d'r staart te poetsen dus laten we mevrouw in alle rust haar toilet maken, we posten later nog wel n fotootje. 

In de wellness

Belinda

Belinda blijft een beetje op de dool. Hoewel ze het goed kan vinden met Barbara en Barbary, heeft ze nog steeds moeite met eten. Na gisteren eindelijk haar eerste sprinkhaan binnen te happen, hoefde ze deze ochtend weer niets meer . Gezien ze wel wat mager us, durven we het niet aan om af te wachten. Dus maar weer het bad in. En spuitjes vloeibaar  voedsel zodat ze toch voedingstoffen blijft binnenkrijgen. Volgende week komt de dierenarts langs, meteen maar laten kijken of er geen parasieten in het spel zijn.