Al die willen ter kaaaaap'ren varen moeten ... baardjes zijn!

Bollie, Billie en Balthazar

Woensdagavond maar toch maar op stap.  Drie baardjes zoeken een nieuwe thuis.  De eigenaar kan het niet meer bekostigen, in deze crisistijden is het onderhoud van deze diertjes natuurlijk niet te onderschatten.  De lampen, het eten...  En ze eten je echt de oren van het hoofd, zoveel is duidelijk.

Het gaat om een koppeltje en dan nog een kleintje.  Het kleintje zat er nog maar net bij, maar mocht niet eten van de grote twee.  Reptielen zijn niet erg aardig voor elkaar, en al helemaal niet voor kleinere dieren.  We zijn al blij dat ze nog geen teentjes mist.  Met het kleintje in de hand naar huis.

De terraria worden ook regelmatig grondig getest als er nieuwe dieren toekomen.  Testteam Othello - Filoe is er weer helemaal klaar voor.......

Eens de huisvesting goedgekeurd en vrijgemaakt van katachtigen kunnen Billie en Bollie hun intrek maken.

Voor Balthazar hebben we dan maar meteen een ander verblijf ingericht zodat hij ook zou kunnen eten.
Kleine baardagamen vergen ook wat extra aandacht.  Hoe kleiner ze zijn, hoe meer dierlijk voedsel ze nog eten, eens ze groter en ouder worden eten ze veel meer plantaardig voedsel.  Toch is het belangrijk om groenten en bloemetjes al op heel jonge leeftijd aan te bieden zodat ze gewoon zijn om alles te eten.

Baardagamen zijn ook echte acrobaten.  Ze klimmen erg graag en als ze de kans hebben, slapen ze graag in takken op een hoogte.  Ook Balthazar heeft al een takje in zijn verblijf, en hij maakt er gretig gebruik van.

RIP Bas

Die arme Bas

Gisteren was hij nog zo vrolijk, vandaag is hij er niet meer.

Het is een donkere dag vandaag, Bas, één van de baardagamen die we in opvang hadden, is heel plots overleden.  Deze ochtend wou hij niet eten maar zat hij nog recht, tegen een uur of elf lag hij plat en hebben we hem in bad gedaan omdat we dachten dat hij zich misschien niet lekker voelde omdat hij verstopt was of zo, en rond twee uur was hij dood.  De autopsie wees uit dat Bas leedt aan heel ernstige leververvetting van jarenlange verkeerde voeding en dat hij aan een acute leverbloeding is gestorven. Hij had geen schijn van kans. 

We mogen er dus vanuit gaan dat ook Barbara en Barbary hetzelfde probleem hebben.  Ze krijgen nu Mariadistel en een preparaat van de dierenarts bij, maar in feite kunnen ze net zo goed doodvallen als Bas deed.  Hoe spijtig toch dat mensen zo slecht geïnformeerd worden over hoe met hun dieren om te gaan.  

Rust zacht  lieve Bas...

Schni schna ....

Sjnappie

Een vriendelijke dame kon de zorg voor haar waterschildpad niet meer aan.  De schildpad was al 24 jaar een trouwe gezel, maar de dame in kwestie haar gezondheidstoestand liet niet meer toe om voor hem te zorgen.

We konden het niet over ons hart krijgen om 'm niet in huis te halen de oude rakker. Sjnappie is een mannelijke geelwangschildpad in de fleur van zijn leven.  Mits een goede verzorging kunnen deze schildpadden gemakkelijk 30 jaar worden, er zijn zelfs exemplaren die de 40 halen. We hebben Sjnappie voorlopig een verblijf alleen gegeven waar hij naar hartelust kan zwemmen.

Zo werd het voor hem toch ook nog een leuke Valentijn!

Muurgekko's

Maurice en Mariette

Er zijn heel aardige mensen op de wereld.  Dat mochten we vandaag nog eens meemaken.

Een heel vriendelijke familie die ging stoppen met hun reptielenhobby boodt ons een heel assortiment gratis terraria aan. Dat konden we natuurlijk niet laten schieten.  Johnny en Tonio meteen met de grote middelen (lees paardentrailer) tot daar en toch wel een bakje of tien mee mogen nemen.  Tot onze grote verassing had één van de bakjes nog bewoners.  Twee grappige muurgekko's.  We hebben ze Maurice en Mariette genoemd.  

Spijtig genoeg hadden Maurice en Mariette een beetje last van wat ongenode gasten.  Mijten.  Mijten komen wel vaker voor bij reptielen.  Het zijn hardnekkige kleine spinachtigen die zich voeden met het bloed van hun gastheer.  In dit geval, de gekko's.  

rode bolletjes zijn de mijten

Behalve het feit dat ze lastig te bestrijden zijn, zijn ze ook nog gevaarlijk voor de diertjes. Niet alleen de gekko's zelf, maar alle andere reptielen die we momenteel huisvesten.

Voorlopig zitten M&M in een quarantainebakje waar ze besproeid worden met antimijt product van bij de dierenarts.

Verder zijn ze beiden gezond en eten goed.  Gezien het nachtdieren zijn, zien we ze niet vaak, maar af en toe hangen ze eens ondersteboven aan het plafond van hun verblijf. Met de hechtlamellen aan hun teentjes kan je ze op de gekste plekken tegenkomen.  Prachtige diertjes weeral.

Sjildpaddensoehoep

Sjanien, Sjalotte en Sjanneke èèèn Sjaach en Sjefke

Onder het motto een schildpad komt nooit alleen, of wat dan ook, waren we vandaag weer op pad om een 'paar' schildpadden op te halen.  Aangekomen bij een jongeheer die midden in de verbouwingen zat en met een paar schildpadden waar hij geen tijd meer voor had.  Er zaten drie grote dames in een box en twee kleintjes in een ander doosje.  Gezien de temperatuur tegen het vriezen aan zat, hebben we alles maar snel ingeladen een mee naar huis genomen.
Thuis aangekomen de diertjes aan een grondig onderzoek onderworpen.

De drie grote schildpadden bleken drie dames te zijn, alledrie van de trachemys soort (geelbuik, geelwang - roodwang), wat goed uitkomt voor Sjon, nu heeft hij in één klap zijn harem klaar.  Hoewel de dames allemaal groter zijn dan hij is, komen ze best goed overeen.  De kou en het gebrek aan UV licht heeft de dames spijtig genoeg niet veel goeds opgeleverd.  Ze hebben alledrie duidelijk last van een ontstoken huid, ogen en schild.  Daarnaast duidt de reutelende ademhaling erop dat ze waarschijnlijk ook nog eens een longonsteking hebben.  De nodige afspraken bij de dierenarts staan al in de agenda...

De twee kleine schildpadjes hebben we meteen Sjaach en Sjefke gedoopt.  Sjaach is een zaagrugschildpad, hij heeft grappig geel omrande ogen en een prachtige tekening op zijn buik.  Sjefke is dan weer een geelbuikje.  En een heel erg kleintje nog, hij kan nooit ouder dan een maand of twee zijn.  Voor hem is de koude het ergst geweest en hij wil bijgevolg ook niet eten.  We gaan hem aankomende week goed in het oog moeten houden.

Axolotl

Alex

Een vriendelijke dame was heel erg geïnteresseert in de waterslakjes die wij in onze aquaria houden en wilde graag wat van die diertjes ruilen voor een axolotl.  Natuurlijk was de interesse meteen gewekt.  Een axolotl is een niet zo alledaags diertje en ook heel erg interessant.  Het gaat 'm om een watersalamander die nooit door zijn metamorfose gaat.  Of toch in 99% van de gevallen niet.  Diegenen die het wel doen, leven niet erg lang meer daarna. Hij spendeert zijn hele leven in het water en hoewel hij voorzien is van pootjes, loopt hij er niet mee.  Hij gebruikt ze voornamelijk om te zwemmen en te drijven.

Het meest opvallende aan deze diertjes zijn waarschijnlijk de waaiervormige externe kieuwen waarmee ze zuurstof onttrekken aan het water.  Bij de witte variant (zoals Alex) zijn die opvallend rood.  Af en toe flapt hij ze op en neer om meer zuurstof uit het water te halen.  Toch kan hij ook lucht komen happen.  De longen zijn niet helemaal ontwikkelt, maar om wat extra lucht te halen, komt hij wel bovendrijven.  Dit is vooral handig om in drassig water toch nog voldoende te kunnen ademen.

Alex heeft het niet graag warm.  Ideaal is een graad of 16°C en zeker niet meer dan 25°C want dan gaan ze in stress en dat kan een hartaanval tot gevolg hebben.  Verder eet hij graag uit de hand.  Het wordt afgeraden, maar Alex is een sociale axolotl die graag gevoed wordt.  Als het echt moet zoekt hij het wel op de bodem ook, maar als hij mag kiezen, het liefst uit de hand. Meneer wordt graag op zijn wenken bediend...