Klokkerde klokkerde klok

Vandaag maar weer op roadtrip om twee nieuwe diertjes op te halen. Kaatje en Kamiel zijn twee klokschildpadden die ooit door de kinderen waren gevraagd maar nu voornamelijk door de mama worden onderhouden. Begrijpelijkerwijs werd een nieuwe thuis voor hen gezocht. En daar verschijnen wij dan op het toneel.

Klokschildpadden zijn landschildpadden. Ze behalen op volwassen leeftijd een 38 cm schildlengte en dat maakt hen de grootste Europese landschildpad. Hun naam danken ze aan de brede schildplaten achteraan wat hun schild op een klok of brandweerhelm doet lijken. Een alternatieve naam is dan ook de helmschildpad. In tegenstelling tot hun water-equivalent zijn deze diertjes voornamelijk plant en vruchten eters. Ze vergen weinig onderhoud en zijn over het algemeen rustige zachtaardige dieren.

Als ze jong zijn heeft hun schild nog gele vlekken maar bij het ouder worden, worden ze steeds donkerder.

Wij mochten twee jonge diertjes verwelkomen, tezamen met hun terrarium:

Welkom Kaatje en Kamiel!

Heb jij Sarah al gezien?

Ze zeggen het als je een gezegende leeftijd haalt, maar wat als je Sarah in huis haalt?

Er is namelijk een bewoner bijgekomen. Sarah is een vierjarige boa constrictor met Duitse roots. De eigenaar was vaak van huis voor zijn job en de rest van het gezin was een beetje huiverachtig om Sarah van de nodige zorgen te voorzien. Wij waren natuurlijk maar al te blij om deze lieverd een thuis te geven.

Inmiddels is ze een paar dagen hier en ze voelt zich al helemaal thuis.  Het helpt natuurlijk dat ze met haar terrarium is kunnen verhuizen, dat beperkt toch steeds de stress.  Ze heeft haar eerste hapje al gegeten en is al gaan zwemmen in de waterbak, 

We vermoeden dat ze deel uitmaakt van de ondersoort "imperator" wat haar oorspronkelijke verspreidingsgebied Nicaragua maakt. Boa Constrictor betekent overigens letterlijk "grote slang die wurgt" en dat is meteen een mooie omschrijving voor Sarah ook. Ze is groot, en weet hoe ze moet jagen.  Al is ze nog niet op volle lengte. We verwachten maximum drie meter, dus ze heeft met haar meter zeventig nog wel wat centimetertjes te gaan. Maar ze is nog jong natuurlijk, in het wild haalt een boa al de 20, in gevangenschap kunnen ze dat nog verdubbelen.

In de Inca cultuur maakt deze slang deel uit van de drie heilige dieren, en ook de inheemse bevolking aanbidt deze sierlijke slang.  En zij niet alleen, ook wij zijn weer helemaal in de ban van dit mooie dier.

Welkom Sarah in ons slangenparadijsje!

Oh boy oh boy oh boy

Nu de paarden weer gezellig binnenhuppelen, en in de opvang ook alles gaat zoals het hoort.  Als zelfs de kattekes elkaar met rust laten en alle herstellende diertjes goed vooruit gaan. Loopt het ineens fout met onze lieve knuffelhond.  Het is geen nieuwe mode, dat armbanje rond Boy zijn poot, het is een drukverbandje op de plek waar net nog een infuusnaald zat....

Onze lieve Boy moest onder het mes.  Nu loopt hij al een half jaar met een bobbeltje in zijn nek.  Niets bijzonders, een talgcyste, zo stelde de dierenarts vast, niks om je zorgen in te maken.  En bijgevolg deden we dat ook niet.  Boy had er geen last van, en met die dikke boefjespels zie je het niet eens.  Tot een paar dagen terug.  Plotsklaps overal in huis druppels bloed.  Op zoek gaan naar de dader is niet altijd even eenvoudig een een huis vol diertjes, maar uiteindelijk toch op Boy uitgekomen.  De cyste in zijn hals had intussen de afmetingen van een golfbal en was spontaan gaan bloeden.  Een nieuw bezoek aan de dierenarts bevestigde ons vermoeden, dit was geen talgcyste meer, dit moest weg.  

En dat is precies wat er vandaag is gebeurd...  Behalve dat meteen een wratje op zijn neus ook ineens verwijderd.  Het bolletje in zijn hals bleek intussen een ontstoken talgklier te zijn.  

De plastische omschrijving van de dienstdoende chirurg luidde:  dat is nogal ne krater, als ik terugdenk aan de klier die we eruit haalden, wordt ik weer niet goed...

Gevolg, een rits in zijn hals van een dikke twaalf centimeter, een vijftiental hechtingen plus eentje in zijn neus, inwendig gehecht met twintig hechtingen en een paars drukverband waar het infuus zat, om bloeding te voorkomen.  

Verdict voor ons?  Omdat het in zijn hals is, kan er geen kraag, kan er geen verband, en ... mogen wij nu zorgen dat hij er niet aan krabt, dat Bailey er niet aan likt, dat er geen kattekes aan likken, en dat het niet ontsteekt. Toppie... hij was nog niet thuis of hij was al aan het bloeden.  Dit wordt niet eenvoudig, zoveel is duidelijk. Arm woefke.

Nieuw jaar

Allereerst onze beste wensen voor alles en voor iedereen.
Dat het hele jaartje mag lopen zoals je droomde voorheen!

De feestdagen zijn inmiddels weer achter de rug.  Met natjes droogjes, feestjes en schranspartijen zijn ook wij hieraan niet ontsnapt. Sommigen dansen op de tafel anderen lopen de muren op:


Maar al bij al is en blijft het een gezellige tijd.  Oudejaarsavond spenderen wij naar goede gewoonte tussen de diertjes.  Vooral dan diegene die last kunnen hebben van het vuurwerk.
Bankje in de stallen, bubbeltjes erbij, paardjes hooi en eten, lichtjes aan zodat ze zich veilig voelden, alles rustig. Wij waren er klaar voor...



De eerste pijlen geen probleem, dorpje links, dorpje rechts, wat heviger vanuit de steden.  Flikkertjes, en mooi, wij genoten gezellig mee.  Tot de hel losbarstte boven de stallen zelf....
Eén van de buren vond een eigen vuurwerkfeestje wel gepast.
Figo was het daar niet mee eens. Hij wou eruit, zijn kudde gaan verdedigen en vechten tegen het lawaai. Er is geen staldeur opgewassen tegen 600kg paard dat eruit wilt.  Zo eenvoudig is dat.  Hij is dan ook in volle furie buiten gestoven en heeft daar het volgende uur geen twee seconden meer stil gestaan, steigeren, trappen, hollen, hij vocht en wist niet eens waartegen de arme schat.
Ook de rest van de kudde was niet vrolijk.  Het leek dan ook een oorlogszone.  De klappen, het flikkerende licht, het suizen van de aankomende vuurpijlen en het schrille gehinnik van de paarden daar nog eens bovenop.  En daar sta je dan, tranen in de ogen want er is niets dat je kan doen om hen te helpen, alleen wachten tot het voorbij waait en hopen, heel erg hopen dat er niemand zodanig panikeert dat ze de omheiningen niet meer zien.  Gelukkig kwam het niet zover.  Iedereen kwam ongedeerd de nacht door.  Tenzij ....

Staldeur na een duwtje van Figo

Achterkant van de stal waar het hooi gewoonlijk
tegenaan ligt.  Dikke 20 cm verplaatst

De kudde de volgende ochtend, er had niemand zin om binnen te komen

En we begrijpen het ook wel.  Het is maar één keertje nieuwjaar, en iedereen mag toch genieten, en het is toch feest.... Toch blijft het moeilijk te verteren dat dezelfde mensen die de paarden elke dag begroeten vanuit hun tuin diegenen zijn die ze de daver op hun lijf jagen.  Vermoedelijk onwetendheid willen wij geloven, dus is het plan voor volgend jaar bewustmaken, bewustmaken van wat zo'n pijl teweegbrengt behalve flikkerende lichtjes.  Flyers in de bussen met de vraag het vuurwerk van de paarden (en andere dieren) weg te houden.  Hoe mooi het ook is, dieren begrijpen er geen jota van.  Daarenboven klinkt het geluid in hun gevoelige oren alsof wij ons oor tegen de straalmotor van een F16 houden.  Elk jaar opnieuw sterven er paarden die de omheining niet meer zien uit angst, verdwalen er honden die in paniek weglopen van het geluid dat zo oorverdovend in hun oren bonst, verwerpen koeien hun kalveren omdat ze denken dat ze in levensgevaar verkeren.  Tot drie uur Nieuwjaarsnacht zagen we meeuwen en andere dagvogels gedesoriënteerd rondvliegen, uit hun nesten verjaagt door het lawaai, niet wetend waar ze veilig konden zijn.  En het beperkt zich niet tot die nacht alleen.

Tot vandaag zijn wij geduldig in de weer met onze paarden om hen opnieuw vertrouwen te geven in die voor hen nu akelige stallen.  Tot vandaag schrikt Bailey van het geringste geluid en duikt hij bibberend achter mijn voeten.  Tot vandaag sluipen de kattekes rond om bij de minste onregelmatigheid op te springen en uit te halen.  Tot vandaag vinden we uitgeputte vogels die na de Nieuwjaarsnacht hun nest niet meer durven opzoeken.  Wij vragen geen ban op vuurwerk, geen verbod op feestjes, geen extra politie of wat dan ook. We willen alleen dat je weet wat je doet en daar de verantwoordelijkheid voor neemt.  Dieren kunnen zich niet beschermen, bescherm hen.