Barbary, Barbara en Bas
In de drukke eindejaarsperiode worden we gevraagd om drie baardagamen op te vangen. Een mannetje met twee vrouwtjes. Ze waren oorspronkelijk voor de kinderen, maar door verbouwingswerken en dergelijke was er eigenlijk geen plaats of tijd meer om voor de diertjes te zorgen. We mochten ze komen ophalen inclusief hun verblijf.
In de vrieskou tot bij de eigenaars gereden om de diertjes te gaan halen.
Er was er eentje die nacht nog ontsnapt en helemaal onderkoeld teruggevonden (zo plat als een pannenkoek). We hebben de diertjes thuis gebracht en meteen de lampen vervangen zodat ze weer konden opwarmen.
In de ochtend waren ze onmiddellijk klaar om te eten, maar spijtig genoeg lag tegen de avond aan al het eten weer terug in de bak. Te weinig kracht om te verteren...
Nu is zo'n reis natuurlijk niet zonder stress en zal de kou van de afgelopen nachten ook niet zonder gevolg zijn gebleven dus besloten we tot een check up bij de dierenarts.
De drie diertjes bleken een zwaar calciumtekort te hebben en eentje had een schimmelinfectie op zijn hoofdje. Ze waren alledrie te klein voor hun leeftijd en terwijl ze op de tafel van de dierenarts lag kreeg Barbara een aanval ook. Haar pootjes gingen trekken, en ze ging helemaal in kramp. Gevaar hier bestaat natuurlijk dat de hartspier in kramp gaat en het diertje overlijdt aan een hartaanval. Gelukkig kwam het niet zover.
We kregen de instructie om de diertjes elke dag in een badje met elektrolyten te zetten en voldoende aangepaste voeding te voorzien. Zolang ze bleven braken moesten we dwangvoederen om er iets in te houden. En elke week terug naar de dierenarts voor injecties.
Aan het einde van een maand zijn ze er gelukkig weer bovenop gekomen en staan ze weer wat steviger op hun pootjes. Maar ze hebben nog een lange weg te gaan om gezonde agaampjes te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten